*De Pekingmens

De Pekingmens ( Homo erectus pekinensis ) is een ondersoort van H. erectus die tijdens het Midden-Pleistoceen in de Zhoukoudian - grot in het noorden van China woonde . Het eerste fossiel, een tand, werd ontdekt in 1921 en de Zhoukoudian-grot is sindsdien de meest productieve vindplaats van H. erectus ter wereld. Peking Man speelde een belangrijke rol bij de oprichting van de Chinese antropologie en bevorderde de komende decennia een belangrijke dialoog tussen de westerse en oosterse wetenschap. De fossielen werden het middelpunt van antropologische discussies en werden geclassificeerd als een directe menselijke voorouder, die de Out of Asia ondersteunden. hypothese dat de mens in Azië is geëvolueerd. Peking Man speelde ook een cruciale rol in de herstructurering van de Chinese identiteit na de Chinese communistische revolutie , en werd intensief gecommuniceerd aan de arbeidersklasse en boerengemeenschappen om hen kennis te laten maken met het marxisme en de wetenschap (om diepgewortelde bijgelovigheden en scheppingsmythen omver te werpen ). Vroege modellen van de Peking Man-samenleving leunden sterk naar communistische of nationalistische idealen, wat leidde tot discussies over primitief communisme en polygenisme . Dit veroorzaakte een sterk schisma tussen westerse en oosterse interpretaties, vooral toen het Westen de Out of Africa-hypothese eind 1967, en de rol van Peking Man in de menselijke evolutie nam af als slechts een uitloper van de menselijke lijn. Hoewel Out of Africa nu de consensus is, wordt het kruisen van de Pekingmens met menselijke voorouders vaak besproken, vooral in Chinese kringen.

Peking Man leefde in een koele, overwegend steppe, gedeeltelijk beboste omgeving, naast herten, neushoorns, olifanten, bizons, buffels, beren, wolven, grote katten en een menagerie van andere wezens. Peking Man bewoonde met tussenpozen de Zhoukoudian-grot, maar de exacte chronologie is onduidelijk, met schattingen tot 780.000 jaar geleden en zo recent als 230.000 jaar geleden. Dit omvat verschillende koude ijstijden en warme interglaciale perioden. Over de culturele complexiteit van Peking Man wordt fel gedebatteerd. Als de bewoners in staat waren om te jagen (in tegenstelling tot overwegend opruimen), kleding te maken en vuur te beheersen, zouden ze goed uitgerust zijn geweest om ijskoude ijstijden te overleven. Zo niet, dan hadden ze zich naar het zuiden moeten terugtrekken en later moeten terugkeren. Verder wordt betwist hoe de fossielen van de Pekingmens voornamelijk in de grot werden afgezet, hetzij omdat ze daar leefden en stierven, of omdat ze werden gedood door gigantische hyena's ( Pachycrocuta ) en daar werden gedumpt, naast andere natuurlijke processen. Meer dan 100.000 stukken stenen werktuigen werden teruggevonden, voornamelijk kleine en inconsistent gevormde vlokken van niet meer dan 5 cm (2,0 inch) lang, maar ze werden soms verfijnd tot schrapers , hakmessen en, tegen het latere einde van de bezetting, punten, burijnen en priemen.

Bron: Wikipedia